Hissizleştim.Canımı yakmıyordu o ağrılar.Yardım eli de uzanmıyordu .Rüzgara kapılasım vardı.Bir taraftar bir tarafa vurup daha da canımın acımasını istiyordum.Aklıma geldikçe deliriyordum.Ama yine susuyordum.Sustukça dibe batıyordum.Suskunluğumuzu Ağacın yapraklarındaki hışırtılar bozuyordu.Ağacı yerinden kaldırıp fırlatasım vardı.Onu da yapıcak gücüm yoktu. Kafamı kaldırdım yukarıdaki ışığa baktım.Aya baktım, Evet ” Aya ” Beyazdı.Düşünsene hayatına bembeyaz bir sayfa açıyorsun 0 Dan başlıyorsun.Yok ! Yok öyle bir dünya Herkesin Esiri Olduk.Sabah kalktığımda üstümdekilerinde alındığını gördüm.Zaten Buruşuk pantolonumla hırkam vardı oda gitti.
Artık soğuk da yeni düşmanımdı.Doğayada karşı olmaya başladık.Zamanla Tanrıyı da unuttuk.Eğer olsaydı beni böyle bırakmazdı.İyiliğimi isterdi.Peki madem herkes kötü bende kötü olmaya karar verdim.Hırsız oldum – çalamadım -.Adam öldürmek istedim – öldüremedim -.Sövmeye kalktım onuda yapamadım.Ben İyiydim Siz Kötüydünüz.Herkesin bir çıkarı vardı.Hayat öyle bir hal almaya başladı ki çıkardan bile çıkar getirmeye başladılar.Beni Sen böyle yaptın sevgili sadece sevmeni istemiştim onu bana çok gördün
yurterionur 